MONOΣ ΣΤΗ ΜΟΝΗ

Όταν ο Χριστός αποφάσισε να αρχίσει τις διδασκαλίες του,έγινε ψαράς,μπήκε σε μια λίμνη με τους μαθητές του, πάνω σε καϊκι οι μαθητές,πάνω στο νερό να περπατά ο Ιησού ς που είχε το χάρισμα, και έτσι ξεκίνησε η ιστορία. Μια πολύ διδακτική ιστορία, γιατί μας φέρνει στο θέμα μας. Το θέμα μας είναι η Μονή Βατοπεδίου,. Προκειμένου ο μοναχός Εφραίμ να ακολουθήσει πιστά τα βήματα του Ιησού, είχε τη λίμνη Βιστωνίδα στην κατοχή του, δεν περπατούσε πάνω στα νερά της όμως, αν και δεν μας το έχει διευκρινίσει απολύτως.



Με αυτοκρατορική βούλα την είχε τη λίμνη. Οι αυτοκράτορες είχαν διάφορα οράματα. Και είδαν πως κάποια στιγμή θα έρθει στη ζωή ένας άγιος άνθρωπος, που θα γίνει ηγούμενος, και είπαν να τον αποκαταστήσουν. Η μονή Βατοπεδίου, της οποίας ηγούμενος είναι ο προαναφερθείς πνευματικός άνθρωπος, δεν είναι μια μονή σαν τις άλλες. Διακατέχεται από τη βαθιά ευλάβεια και θρησκευτικότητα, συγχρόνως όμως, θέλοντας να περάσει το λόγο του Κυρίου σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές, τις έκανε δικές της, για να τις κάνει τόπους λατρευτικούς,όχι για τίποτα άλλο.



Πεδιάδες και βουνά,λαγκάδια ακρογιαλιές,αλλά και ακίνητα, επέστρεψαν έτσι τον Δημιουργό τους, κάτι που ήταν και ο μοναδικός στόχος της Μονής. και του μοναχού Εφραίμ. Η διάδοση του λόγου του Θεού από τον μοναχό, είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, που διάφοροι παράγοντες του δημοσίου βίου, ανέβαιναν στη Μονή να τον συναντήσουν, να πιουν ένα κρασί και να φάνε άρτο-το αίμα και το σώμα του Χριστού. Πολύ θρησκευτικά όλα αυτά. Κάπου εκεί, είχε την ιδέα ο κύριος Εφραίμ, να κάνεις ανταλλαγές. Σου δίνω ένα παραθαλάσσιο που έχω, μου δίνεις ένα Ολυμπιακό ακίνητο, προκειμένου να κάνω το θεάρεστο έργο μου, και τα βρίσκουμε στις λεπτομέρειες. Πόσο το πουλάς, πόσο το δίνεις, τζάμπα το δίνω διότι είμαι πολύ θρήσκος,έτσι έκλεινε η μια συμφωνία μετά την άλλη.





Άσε τις υπογραφές., Υπογραφές από υπουργούς για αυτές τις ανταλλαγές, δεν μπήκαν ποτέ. Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους όλοι. Σου λέει ο άλλος, να αυτομαστιγωθώ στο Σύνταγμα αν εγώ παραχώρησα δημόσια περιουσία. Βλέπεις την άλλη μέρα την υπογραφή του φαρδιά πλατιά, πα;ς στο Σύνταγμα να τον δεις να υλοποιεί την υπόσχεση του,αλλά βλέπεις απλώς μια δήλωση περί κανίβαλων, κύριε Τσιτουρίδη μας. .



Η πολύ διδακτική αυτή ιστορία, που θα μπορούσε να είναι κομμάτι μιας νέας Διαθήκης, ,της Κενής και όχι της Καινής, μας δείχνει πόσο θρησκευόμενοι είναι κάποιο υπουργοί της κυβέρνησης, που θέλοντας να ενισχύσουν την Εκκλησία στο έργο της., δεν έχουν κανένα πρόβλημα να χάσει, βρε παιδί μου,η δημόσια περιουσία κάτι από την αξία της, και να την πάρει η Μονή, γιατί έτσι θα καθαγιαστεί. Υπάρχουν μερικές τράπεζες, εδώ και στο εξωτερικό,όπου υπάρχει ισχυρή η μυρωδιά του λιβανιού,λένε κάποιες μαρτυρίες. Σύμφωνα με αυτές τις μαρτυρίες, που αξιόπιστες δεν τις λες,εκεί υπάρχουν χρήματα από τις συναλλαγές που έγινα μεταξύ Δημοσίου και Εφραίμ. Καθαγιασμένοι και οι λογαριασμοί, επομένως.


Γιατί βάλλονται οι υπουργοί και ο ηγούμενος; Είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει την Ορθοδοξία γενικότερα. Διότι αυτός είναι ο στόχος. Είναι ένα σωρό άπιστοι που μαζεύτηκαν στα ξαφνικά,και τους κτυπούν τους καλούς αυτούς ανθρώπους, επειδή έκαναν τι; Από πότε το να συναγελάζεσαι με ανθρώπους της Εκκλησίας είναι κακό και επιλήψιμο; Και να πει κανείς πως κάποιος έδρασε προς ίδιο όφελος; Ουδείς, οι ίδιοι το λένε, και ορκίζονται στο όνομα του Θεού που υπηρετούν-χωρίς να μας διευκρινίζουν όμως ποιόν Θεό υπηρετούν, είναι ένα ζήτημα αυτό.


Με όλα αυτά, η Μονή Βατοπεδίου έχει πάρει μια άλλη λάμψη, και η κυβέρνηση μια μεγάλη κατηφόρα. Είναι και οι υψηλοί επισκέπτες που έχει κατά καιρούς η Μονή, πολιτικοί, καλλιτέχνες και διασημότητες , γενικότερα, αλλά και απλοί άνθρωποι επιτρέπεται να πάνε. Δεν έχει βάλει πορτιέρη ο κύριος Εφραίμ, παρόλο που τα οικονομικά του , του επιτρέπουν να βάλει ολόκληρη εταιρία σεκιούριτι,και μάλιστα ιδιόκτητη. Εκεί, εκτός από την προσευχή που θα κάνεις, μπορείς και να αποκτήσεις γνώσεις για το πως να στήσεις μια μεγάλη και αξιόπιστη επιχείρηση, ώστε να βρεις το δρόμο σου στη ζωή,με τη βοήθεια του Θεού. Με τη βοήθεια του Εφραίμ, είναι το σωστό.

ΔΕΘ

Έκανε μεγάλη προετοιμασία, όντως, ο Κώστας Καραμανλής για να ανέβει φέτος στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Δεν ήταν τόσο ο λόγος που θα εκφωνούσε που προβλημάτισε το επιτελείο του, αυτός χώρεσε σε ένα χαρτάκι,που το κάνανε μετά καραβάκι και το ρίξανε στη θάλασσα να πνιγεί μαζί με τα χρέη που έχουμε. Φέτος, το βάρος έπεσε στην εικόνα. Ο Κώστας Καραμανλής,ήθελε να δώσει κάποια δικαίωση στο τραγουδάκι, «Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα» και φρόντισε επιμελώς γι αυτό.



Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην εικόνα, γιατί από ουσία, τίποτα. Επιστρατεύτηκαν ίματζ μέικερ, ο Βασίλειος Κωστέτσος και ο Γιάννης Γαλάτης, προκειμένου να επιλεγεί το κατάλληλο προφίλ και αν φας. Μετά από εκτεταμένες συζητήσεις,στις οποίες συμμετείχε ο Θ. Ρουσόπουλος αλλά όχι η Μάρα Ζαχαρέα, που είναι μια δημοσιογράφος ανεξάρτητη, κατέληξαν στο λουκ «κουρέλι». Ένα μπαλωμένο κοστούμι του βάλανε του ανθρώπου,προκειμένου να περάσει το μήνυμα,. «δεν έχω, δεν δίνω», ενώ η ιδέα να του δώσουνε να κρατά κι ένα στυλάρι με λαχεία, ως φτωχός λαχειοπώλης, εγκαταλείφθηκε,καθώς θα χανόταν η ουσία του μηνύματος, πίσω από το υπερφορτωμένο ντεκόρ.



Εξίσου λαμπερή ήταν και η εμφάνιση που επιλέχτηκε για το επιτελείο του πρωθυπουργού. Άλλο τον ντύσανε ψαρά, άλλον ναύτη, σε άλλο βάλανε μια στολή αστυνομικού για να χει το μάτι του στις πορείες,ενώ ο τελευταίος την έκανε στα κρυφά,διότι ρεζίλι δεν ήθελε να γίνει με μεταμφιέσεις. Για την σύζυγο του πρωθυπουργού,επιλέχτηκε το στιλ «Πειναλέων», εμπνευσμένο από τον Μποστ, με λίγες επεμβάσεις από τη «Μήδεια» του ιδίου καλλιτέχνη. Διότι, κατά μια σύγχρονη ανάγνωση, η Μήδεια δεν σκότωσε τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον Ιάσονα. Από ασιτία πήγανε, διότι κοινωνική πολιτική για τις εγκαταλελειμμένες συζύγους δεν υπήρχε. Κανονική τραγωδία.




Με το που έφτασε αυτή η κουστωδία στη Θεσσαλονίκη, μαζεύτηκε το πλήθος και περιεργαζόταν στην αρχή, κάποιοι πιο τολμηροί πλησίασαν και άφηναν από ένα λεπτό μέχρι ένα ευρώ στη δυστυχισμένη αυτή παρέα, έτσι, από φιλάνθρωπη διάθεση μέχρι που πετάχτηκε ένας του ΠΑΜΕ, και είπε, πάμε να φύγουμε,μας δουλεύουν τούτοι. Τότε, κατάλαβαν και οι υπόλοιποι πως δεν ήρθε στην πόλη κάποιος περιπλανώμενος θίασος, αλλά ο πρωθυπουργός μετά της συζύγου του και όλα τα καλά παιδιά. Άρχισε τους αλαλαγμούς το πλήθος σε αυτή τη δραματική σκηνή της αναγνώρισης, την κορύφωση του δράματος, διότι δράμα ήταν.



Ακούσανε τις φωνές ο Καραμανλής και οι άλλοι, μας υποδέχονται μετά Βαϊων και κλάδων, υπέθεσαν. Λάθος υπέθεσαν, διότι, οι φωνές, δεν έλεγαν , καλώς τους,περάστε. Έλεγαν διάφορα συνθήματα πάρα πολύ αντικυβερνητικά, γιατί ήταν μαζεμένα τα συνδικάτα εκεί, και διάφοροι εργαζόμενοι που καθόλου χαρούμενοι δεν ήταν με την πολιτική Καραμανλή,και είπαν να του τα πουν ένα χέρι. Προκειμένου να δώσουν περισσότερο γιορταστικό τόνο στην ωραία αυτή ατμόσφαιρα, ήρθαν και τα ΜΑΤ, που χαιρέτησαν τα συνδικάτα, τα χαιρέτησαν και εκείνα με τη σειρά τους,καλού-κακού φυγαδεύτηκε ο πρωθυπουργός, γιατί είχε κι ένα λόγο να εκφωνήσει.


Η ώρα της ομιλίας,υπήρξε μια κορυφαία στιγμή, που όποιος την έζησε, θέλει οπωσδήποτε να την ξεχάσει. Ανέβηκε ο Κώστας Καραμανλής στο βάθρο, κάποιος φώναξε, «είσαι και θα είσαι ο πρωθυπουργός», τον ψάχνουνε έκτοτε από το Μέγαρο Μαξίμου να τον κεράσουν μια μπουγάτσα με τυρί. Άφαντος ο οπαδός,μπορεί να ήταν και προβοκάτορας. Ο Καραμανλής εξακολουθεί να είναι στην εξέδρα, και για να δείξει πως το κατέχει το θέμα του, αρχίζει να χαιρετά πέρα δώθε. Χαιρέτα μου τον πλάτανο, ακούστηκε μια άλλη φωνή, τρέχανε στην ΕΡΤ να το κόψουνε στο μοντάζ το στιγμιότυπο. Συνεχίσει να χαιρετά ο πρωθυπουργός, τον κόσμο, τα δέντρα, τον Λευκό Πύργο., ένα καϊκι που πέρασε , τον ουρανό με τ άστρα. Και αποφάσισε κάποια στιγμή να μιλήσει.


Πότε άρχισε να μιλά, πότε τέλειωσε,κανείς δεν κατάλαβε .Όλα γίναν εν ριπή οφθαλμού. Απηύθυνε έναν χαιρετισμό στην αρχή, απηύθυνε έναν χαιρετισμό στο τέλος, και ενδιαμέσως,τίποτα. Ένα κενό. Με μια μελαγχολία μαζί. Μερικοί,λένε πως τον άκουσαν να ψελλίζει, «πάμε καλά,θα πάμε καλύτερα»,αλλά δεν παίρνουν όρκο. Άλλοι λένε πως είπε «πάμε κακά, θα πάμε χειρότερα».Ούτε αυτοί παίρνουν όρκο. Πάντως, ένα είναι σίγουρο .Ο Καραμανλής πήγε στη ΔΕΘ. Με άδειο πορτοφόλι.