ΟΜΠΑΜΑ ΜΑΝΙΑ

Αγαπητέ κύριε πρόεδρε Ομπάμα. Πολύ χαρήκαμε που εκλεχθήκατε στο ύπατο αξίωμα και θα είστε πλέον ένας πλανητάρχης που θα βαρά και δέρνει, αλλά με δημοκρατικό τρόπο, και το γιορτάσαμε δεόντως και εμείς και όλη η υφήλιος. Παρότι είστε μαύρος. Αυτό, μη το πάρετε ως ρατσιστικό σχόλιο, διότι καθόλου ρατσιστές δεν είμαστε γιαυτό και ποτέ δεν ενοικιάζουμε τα σπίτια μας σε ξένους και ιδίως σε έγχρωμους, ώστε να μένουν όλοι μαζί, σε ωραιότατα γκέτο και να κάνουν ο τι θέλουνε εκεί που είναι, μακριά από μας.





Αλλά ως μαύρος, πως θα μπείτε στο Λευκό Οίκο; Υπάρχει μια χρωματική ανομοιομορφία, και δεν θα ταιριάζετε με το περιβάλλοντα χώρο. Ισως πρέπει να προσλάβετε τους ειδικούς να σας κάνουν ένα extreme makeover και να γίνεται λίγο πιο άσπρος. Δεν ακολουθείτε το παράδειγμα του Μάικλ Τζάκσον που άνοιξε ορίζοντες στην επιστήμη, παρόλο που από το βάψε- βάψε, επιβαρύνθηκε η υγεία του και πότε του πέφτει η μύτη, πότε το αυτί, πότε η καριέρα, και σίγουρα όση αξιοπρέπεια είχε, αν είχε;



Να εξηγούμαστε: Οι μαύροι θεωρώ και εγώ και η πλειοψηφία των ρεπουμπλικάνων, φαντάζομαι, πως σε γενικές γραμμές είναι άνθρωποι, και σε αυτό το σημείο συμφωνώ με την κυρία Σάρα Πέιλιν, που κι εκείνη άνθρωπο σας θεωρεί, επειδή είναι προοδευτική κατά βάθος. Βέβαια,σας θεωρεί κακό άνθρωπο, επειδή έχετε το χρώμα που έχετε, αλλά αφού διαφώνησαν μαζί της οι ψηφοφόροι, καλά να πάθουν οι ψηφοφόροι και να σας χαίρονται. Να μην σας πικράνω αλλά τόσο αξιόλογοι άνθρωποι και άσπροι-άσπροι σαν το γάλα υπήρχαν, εσάς βρήκαν να επιλέξουν;



Ποιοι,οι αμερικανοί που και Κου Κλουξ Κουν αξιολογότατη έχουν με μεγάλη προσφορά στο έθνος, αλλά και στην ανθρωπότητα γενικότερα, και νεοναζί, και δολοφονίες μπορώ να θυμηθώ αν θέλω, αλλά ας μην το βαρύνω. Και σου λέει, άλλαξε η Αμερική. Αμ, δεν άλλαξε; Για καλό μου το λες; Πάρε τον Μακέιν. Γιατί δεν τον αφήσατε τον καλό άνθρωπο να εκλεγεί, που είναι πάρα πολύ λευκός; Η αποθέωση του λευκού, συγκεκριμένα, η πιο καλή διαφήμιση για τη χλωρίνη. Αλλά, την ήπιε τη χλωρίνη τελικά από τον πόνο του.


Τι να πω, καλή επιτυχία και ό τι ποθείτε. Με το χρώμα σας δεν θα ασχοληθώ άλλο, ας ασχοληθεί ο μακιγέρ σας, αν το κρίνετε απαραίτητο. Θα ασχοληθώ λίγο με το ενωτικό μήνυμα που στείλετε μετά την εκλογή σας. Αυτό το μήνυμα, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι επιπτώσεις είχε. Αν ξέρατε, είμαι σίγουρος πως δεν θα τείνατε χείρα φιλίας στον ένα και στον άλλο. Δηλαδή, σας αρέσει εσάς να κάθεστε ήρεμα και χαλαρά, και ξαφνικά να πέφτει στο μάτι σας μια φωτογραφία που απαθανατίζει μια Ντόρα Μπακογιάννη με έναν Αντώνη Σαμαρά μαζί και αντάμα, να κάθονται στο καφενείο της Βουλής και να κοιτάζονται στα μάτια, με βλέμματα γεμάτα υποσχέσεις;



Αν ήταν ταινία τρόμου, θα έλεγες, εντάξει, εδώ αντέξαμε τον «Εξορκιστή», αυτό εδώ δεν θα αντέξουμε; Αλλά, ήταν πραγματικότητα σας λέω. Διότι, σας ακούσανε, εσάς που εμπνέετε την οικουμένη, που ήσασταν φιλικός με όλους και με όλα, και παίρνοντας το καλό παράδειγμα, είπαν., ας πάει και το παλιάμπελο, και κάθισαν δίπλα-δίπλα. Ο Χριστός και η Παναγιά, και τα μούτρα του πατρός Μητσοτάκη όταν το είδε αυτό το τρυφερό πλάνο, δεν τολμώ να φανταστώ πως θα ήταν, γιατί σκιάζομαι μόνο με την ιδέα.. Κρίμα στον άνθρωπο να πάθει τέτοιο σοκ. Ποιος φταίει; Ο Ομπάμα φταίει,εσείς δηλαδή, αγαπητέ πρόεδρε, και το κρίμα στο λαιμό σας. Είχε λόγο η κυρία Μπακογιάννη, να το κάνει αυτό, αν δεν τη μαγεύατε εσείς με τον εμπνευσμένο λόγο σας;


Κανέναν λόγο δεν είχε, τώρα που προαλείφεται για διάδοχος του Καραμανλή να αρχίσει να κτίζει γέφυρες για να πετύχει το στόχο της, που είναι στόχος ζωής, δεν είναι αστείο. Και γιατί να μην είναι, σας λέω εγώ. Οχι, γιατί αυτήν τουλάχιστον την ξέρουμε χρόνια και ζαμάνια, και από την καλή και από την ανάποδη, ενώ εσάς, άντε τρία χρόνια σας είχανε και σας περιεργαζότανε ως γερουσιαστή, και μετά σας βγάλανε πρόεδρο!Τι να πει κανείς., αγαπητέ Μπαράκ.